Respect
Begrip
Dat is wat ik wil,
dat is wat ik stil
vraag.
Merk je dat dan
niet?
Ik wil niet
discuteren,
ik wil er verder
niet over praten.
En dan klap ik
volledig toe.
Geen woord meer.
Laten we over iets
anders babbelen.
Want jij begrijpt
mij toch niet.
Wie wél?
Vraag ik me dan ook
af.
Je hebt geen respect
voor mijn keuze.
Je hebt ook totaal
geen begrip voor mijn situatie.
Je lacht het weg,
vol ongeloof,
maar ik kan alleen
maar denken aan
tranen die ik
wegdruk.
Ik kan alleen maar
denken aan de pijn
die nooit gezien
word.
Mag ik alsjeblief
respect?
Heb toch wat begrip
en medeleven.
Ook al snap je het
niet.
Want je hebt het
geluk dat je de wereld niet kent.
Leef jij maar in
jouw cocon.
Leef jij maar in
jouw wereld.
Ook jij hebt ups en
downs.
Dat begrijp ik wel.
Maar heb dan geen
kritiek op mijn situatie.
Want dit is mijn
bewuste keuze.
Daar heb ik voor
gekozen,
voor dit gezin.
Dit gezin is mijn
leven, mijn alles.
Ik voel me gelukkig
met wat ik heb.
Ik ben omringt met
liefde,
en dat is bij mij
wat het meeste telt.
Dus ik vraag niet
dat je mij begrijpt,
maar ik wens enkel:
respect en
begrip.
-Me-